De internationale springruitersclub dient eisenbundel in bij de FEI

Elke discipline die onder de FEI valt, wordt om de vier jaar volledig herzien. In 2025 is het springreglement aan de beurt. In de aanloop naar deze herziening zijn er geen beperkingen op de voorstellen die nationale federaties of andere belanghebbenden kunnen indienen. De IJRC heeft daarom talrijke wijzigingsvoorstellen ingediend, niet alleen voor het springreglement, maar ook voor het algemeen en veterinair reglement en het olympisch format. Regels die niet onder periodieke herziening vallen, kunnen overigens wel aangepast worden indien er sprake is van urgentie, zoals dierenwelzijn of duidelijke inconsistenties. Indien goedgekeurd, zouden de updates in 2026 in werking treden. "De IJRC pleit met name voor een eerlijkere aanpak van sancties in gevallen waar er overduidelijk geen sprake is van opzettelijke overtreding, met behoud van dierenwelzijn als hoogste prioriteit," aldus de Club, die tijdens het Sports Forum vertegenwoordigd wordt door haar directrice Eleonora Ottaviani en voorzitter François Mathy Jr. De IJRC verklaart "actief aan de besprekingen te willen deelnemen".

Sinds de Olympische Spelen in Tokio in 2021 wordt er bij de teamcompetitie geen resultaat meer geschrapt. Elk resultaat telt, en een eliminatie van een combinatie betekent automatisch de uitschakeling van het hele team. Zo werd het Braziliaanse team afgelopen zomer op Versailles uitgesloten van de olympische teamcompetitie vanwege een minimale hoeveelheid bloed op de flank van Nimrod de Muze, het paard van Pedro Veniss. De IJRC acht deze sanctie buiten proportie en vraagt om meer beoordelingsruimte binnen artikel 241.3.30 van het springreglement, met name wanneer het gaat om een lichte spoor van bloed. De organisatie maakt zich zorgen dat eliminaties steeds vaker worden gezien als gevolg van dierenmishandeling, wat het imago van de sport schaadt. Daarom stelt het Club voor dat uitsluiting door de officiële dierenarts enkel geadviseerd wordt indien er zichtbare bloedsporen zijn door excessief spoorengebruik en het bloeden aanhoudt na het afvegen. In die gevallen zou de term ‘eliminatie’ vervangen moeten worden door ‘niet geklasseerd’ in de uitslag. 

Volgens de IJRC moet er bij aanwezigheid van bloed duidelijk onderscheid gemaakt worden tussen "accidentele microletsels, accidentele verwondingen, verwondingen veroorzaakt door onjuist handelen van de ruiter of mishandeling". Alleen bij misbruik of onaanvaardbaar gedrag moet de combinatie worden uitgesloten. Bij accidentele microletsels moet een dierenarts beoordelen of het letsel pijnlijk is en of het moet leiden tot eliminatie. De club stelt ook voor dat een lichte aanwezigheid van bloed enkel een waarschuwing oplevert. Bij een tweede waarschuwing binnen twaalf maanden volgt een gele kaart, en een derde waarschuwing kan leiden tot zwaardere sancties. Er mag ook geen druk op een wond uitgeoefend worden bij controle; de FEI-official mag enkel zijn of haar gehandschoende hand zonder druk op de plek leggen. 

De IJRC vraagt ook om herziening van artikel 241.1, dat juryleden de bevoegdheid geeft om combinaties te elimineren bij twijfel over hun toestand tijdens het parcours. "In twijfelgevallen moet de juryvoorzitter de ruiter in staat stellen zijn parcours te voltooien, zodat officiële beelden later kunnen worden gebruikt om te bepalen of eliminatie gerechtvaardigd is." Zo wordt voorkomen dat fouten ontstaan zoals die in de Wereldbekerfinale van 2024, waar Kevin Staut en Visconti du Telman tijdens de jacht werden uitgesloten. De Club stelt ook voor om een beroepsjury opnieuw in te voeren voor grote kampioenschappen.

De IJRC heeft zich steeds uitgesproken tegen het schrappen van de vierde ruiter en het verlies van het drop score-systeem op de Spelen. Hoewel ze niet terugverlangen naar het oude systeem, pleiten ze voor een format waarin vier combinaties starten in de eerste ronde en slechts drie in de tweede ronde, zoals nu het geval is in de Longines Nations Cup. “Dit systeem is zowel voor het publiek als de kijkers aantrekkelijk gebleken,” aldus de IJRC. Ze wijzen er ook op dat het huidige olympische format ruiters die enkel individueel starten bevoordeelt, omdat zij met frisse paarden aantreden, terwijl teamruiters al twee omlopen hebben gereden. Daarom zouden individuele ruiters verplicht moeten worden om vooraf een andere proef te rijden.

De nieuwe regelgeving rond het gebruik van een meetinstrument om de neusriemspanning te controleren vanaf 1 mei zorgde voor debat tijdens de IJRC-ledenvergadering in Genève afgelopen december. De IJRC stelt voor om artikel 1044.8 van het veterinair reglement aan te passen en de controle vóór de proef of warming-up uit te voeren in plaats van erna. Als een controle na de proef plaatsvindt, moet een controle vooraf altijd mogelijk zijn. Bovendien mag het meetinstrument alleen gebruikt worden als de official daar aanleiding toe ziet.

Tot slot heeft de IJRC voorstellen gedaan om jonge ruiters meer kansen te geven en de stijgende kosten voor deelnemers en organisatoren te beperken. Ze stellen voor om één extra FEI-uitnodiging toe te kennen aan een U25-ruiter die voldoet aan de voorwaarden bij CSI 4* en 5*-wedstrijden. In CSIO 4* en 5* zou de organisator één U25-ruiter naar keuze mogen uitnodigen, ongeacht zijn of haar nationaliteit. 

Verder wil de IJRC dat, in landen die geen Wereldbekeretappe organiseren, de bevolkingsgrootte geen criterium meer is om ruiters toegang te geven tot kwalificaties. Landen met minstens één ruiter in de top 60 of twee in de top 200 van de Longines-ranking zouden toegang moeten krijgen. 

De club pleit ook voor lagere prijzengeldverplichtingen in landen met hoge inflatie en economische moeilijkheden. In Grands Prix met vijftig deelnemers zou de dertiende geplaatste ruiter prijzengeld moeten ontvangen. Ook zouden in tweerondenproeven alle ruiters zonder strafpunten in de eerste ronde toegang moeten krijgen tot de tweede. Ten slotte vraagt de IJRC dat extra kosten die ruiters tijdens CSI’s moeten betalen in overeenstemming zijn met de lijst die is goedgekeurd door de IJRC, de FEI, de organisatorenvereniging en de Europese organisatoren.