De vierde sessie van het FEI Sports Forum bood de gelegenheid om enkele voorstellen te bespreken die onderdeel zijn van de volledige herziening van het internationale springreglement. Deze herziening wordt in november ter stemming gebracht tijdens de algemene vergadering in Hongkong en zou op 1 januari 2026 in werking treden. Todd Hinde, hoofd van de jumpingafdeling van de FEI, meldde dat het departement de hulp heeft ingeroepen van Lauren Page, afkomstig van een Londens advocatenkantoor, om dit proces te begeleiden en de voorstellen en reacties te analyseren. “Onze regels zijn niet slecht, dus er is geen reden voor een revolutie. Maar we moeten wel innoveren en verduidelijken waar nodig”, aldus de Duitse vijfsterrenjurylid Stephan Ellenbruch. “In twintig jaar praktijk heb ik veel situaties gezien waarvoor geen direct toepasselijke regel bestond, en dat is onvermijdelijk.” Ellenbruch leidt sinds 2017 het technische comité springen.
De discussie werd gemodereerd door voormalig Iers kampioene Jessica Kürten, voorzitter van de FEI-atletencommissie. Zij werd vergezeld door Todd Hinde, Stephan Ellenbruch, en enkele belangrijke vertegenwoordigers uit de springgemeenschap: de Belg François Mathy Jr, voorzitter van de IJRC, de Zweed Henrik Ankarcrona, succesvol teamchef, de Venezolaan Cesar Hirsch, voorzitter van de Pan-Amerikaanse paardensportconfederatie en FEI-official, en Irene Verheul, organisator van het CHI-W in Amsterdam. De belangrijkste onderwerpen waren de regels rond bloedsporen, rusttijden tijdens concoursen, proeven voor jonge paarden en de minimumtoelatingseisen voor CSI 3*, 4* en 5*.
Eliminatie van Pedro Veniss en Braziliaans team op de Spelen leidt tot debat
Het langste debat betrof artikel 241.3, waarin de redenen voor eliminatie worden opgesomd, inclusief het constateren van bloedsporen op de flanken van een paard na afloop van het parcours. Hoewel het positieve effect van deze regel op het welzijn van het paard en fair play erkend werd, zorgde de eliminatie van Pedro Veniss en het Braziliaanse team tijdens de kwalificatie van de Olympische Spelen van Parijs 2024 voor veel commotie. Een minuscuul bloedspoortje op de flank van Nimrod de Muze*Império Egípcio leidde zonder verdere overweging tot uitsluiting. Dit voorval is sindsdien een speerpunt van de IJRC, die het vorige week nogmaals onder de aandacht bracht.
“Ik begrijp de ruiters, maar het is voor officials ook niet gemakkelijk. Niemand elimineert een combinatie voor zijn plezier,” zei Ellenbruch. “Bij overmatig gebruik van sporen of zweep, zoals in Rio 2016, volgt diskwalificatie omdat het welzijn wordt geschonden. Maar bij bloed zonder overmatig gebruik van hulpmiddelen is dat anders. Daarom is het van diskwalificatie naar eliminatie verschoven.” Sinds de invoering van de regel zijn de gevallen sterk gedaald, vaak veroorzaakt door het soort sporen. “De regel is noodzakelijk, maar de gevolgen moeten besproken worden.”
“Er is de wet, en de manier waarop ze wordt toegepast,” vulde François Mathy Jr aan. “Niemand wil paarden met bloed zien. De regel heeft zeker effect, maar uitgesloten worden van de Spelen door een druppel bloed is buitensporig. Voor het publiek lijkt het een welzijnsprobleem, terwijl dat meestal niet zo is. Kleine plekjes vereisen zelden dierenartszorg. Daarom moeten we sancties proportioneel maken, met waarschuwingen en kaarten.”
“De regel is goed, maar de gevolgen kunnen worden aangepast” – Stephan Ellenbruch
Henrik Ankarcrona: “De ruiters kennen de regel en het risico. Ja, de gevolgen zijn zwaar, maar ze maken deel uit van het systeem. Als een ruiter al een gele kaart heeft, ga ik hem dan opnieuw selecteren voor het team? Dat is een terechte vraag.” Todd Hinde vulde aan: “De regel is goed, maar we kunnen de gevolgen aanpassen.” De kans is dus groot dat ruiters hun zin krijgen, wat enkele maanden geleden nog ondenkbaar leek. Een aanpassing zou een belangrijke overwinning betekenen voor de IJRC en haar nieuwe voorzitter.
Wel zal zo’n hervorming zorgvuldig gecommuniceerd moeten worden. “Hoe leg je aan het publiek uit dat bloedsporen nog steeds leiden tot eliminatie in dressuur, maar niet in springen?”, vroeg een vertegenwoordiger van de Nederlandse federatie. “Sociale aanvaardbaarheid van onze praktijk is cruciaal. Soms is perfectie de vijand van het goede, maar we kunnen misschien de strafmaat herbekijken,” besloot Ellenbruch. De Saoediër Sami al-Duhami voegde toe: “Laat de regel toepassen door ervaren officials, en raadpleeg altijd een FEI-dierenarts vóór een sanctie.” Opleiding en horsemanship van juryleden en paddockstewards blijven wereldwijd essentieel.
