Na een maandenlange blessurepauze kijkt hij er enorm naar uit om weer te schitteren in Mechelen. Samen met Intermezzo betreedt hij voor het eerst sinds hun indrukwekkende prestatie op de Olympische Spelen opnieuw de wedstrijdring.
We spraken met hem over de aanstaande FEI Dressage World Cup en de bewonderenswaardige opmars van de Belgische dressuursport.
Wat vind je van het deelnemersveld van de FEI Dressage World Cup in Mechelen dit jaar?
“Indrukwekkend, dat is zeker. Met namen als Dinja Van Liere, Nanna Skodborg Merrald, Bianca Nowag-Aulenbrock en Dorothee Schneider krijgt het publiek prachtige sport te zien. Ook onze Belgen zullen daar zeker aan bijdragen. Denk bijvoorbeeld aan Larissa Pauluis, die momenteel de sterren van het dak rijdt.”
Hoe kijk je naar je eigen deelname?
“Toch een beetje met een dubbel gevoel. Na een val van de trap brak ik een aantal maanden geleden mijn schouder. Het was een uitdaging om mezelf en Intermezzo van het Meerdaalhof (BWP) op tijd klaar te stomen voor Mechelen. Dit is onze eerste wedstrijd sinds Parijs, en dat is dus alweer een tijdje geleden. Intermezzo heeft ondertussen helemaal genoeg van onze pauze. Hij is een echt competitiebeest en wil de ring weer in. Al maanden werpt hij me op stal een vragende blik toe. Hij begrijpt niet waarom we nog steeds niet de vrachtwagen instappen om op wedstrijd te gaan.”
Hij is niet voor niets de trots van de Belgische dressuurfokkerij natuurlijk.
“Absoluut. Met die mentaliteit werd hij het eerste Belgische paard ooit dat een FEI Dressage World Cup wist te winnen. Het raakt me echt dat hij zijn fokkers zo gelukkig kan maken. We denken als bescheiden Belgen vaak dat we met onze fokproducten, of met een minder opvallend jong paard, niet zo ver kunnen geraken. Maar dat is niet waar. Door je paard goed op te leiden en doorheen alle ups-and-downs in jezelf te blijven geloven, is er zoveel mogelijk. Ik hoor wel eens van andere dressuurruiters dat het verhaal van Intermezzo en mij hen inspireert om voor hun grote sportdroom te gaan. Sommigen zeggen zelfs dat het hen heeft aangezet om Grand Prix te rijden. Dat is voor mij de grootste kroon op ons werk.
We zien trouwens dat steeds meer Belgen starten op Grand Prix-niveau, een stap die veel talentvolle ruiters in het verleden niet durfden zetten. Dat kan de komende jaren echt een extra boost geven aan de Belgische dressuursport.”
De laatste jaren klopt het Belgische dressuurteam de ene mijlpaal na de andere in de grond. Waar komt dat succes volgens jou vandaan?
“Het is een combinatie van veel factoren. Alles moet meezitten, we hadden goede paarden op ons pad, … Maar het sleutelwoord is voor mij toch samenwerking. Een aantal jaren geleden zette de federatie een sterk trainingsplan op. Binnen dat plan kwamen de topruiters regelmatig samen om te trainen. Daardoor leerden we elkaar beter kennen en werden we supporters van elkaar in plaats van rivalen.
We beseften dat we individueel misschien niet altijd de hoogste top konden bereiken, maar dat we als team wel die ambitie konden waarmaken. We reden met elkaar in plaats van tegen elkaar. Dat bracht niet alleen de vijfde plaats in Parijs als team, maar verbeterde ons ook individueel. Ik scoorde daar 2% hoger dan ooit tevoren. Dat was het beste gevoel dat ik ooit heb gehad. Het leek wel alsof ik goud had gewonnen: samen met het team en omringd door zoveel luide Belgische supporters… ik kijk er echt naar uit om hen terug te zien in Mechelen.”
Wil je de FEI Dressage World Cup in Mechelen niet missen? Bestel dan snel je tickets. Er zijn nog maar enkele kaartjes over.
Bron: Jumping Mechelen
