Goed nieuws voor de Olympische Spelen van 2028 en 2032, en nu al vragen over die van 2036

Aan het begin van deze lente is er goed nieuws gekomen over de paardensport op de Olympische en Paralympische Spelen van Los Angeles 2028 en Brisbane 2032. Voortbouwend op het succes van de springwedstrijden, eventing en dressuur op de Olympische Spelen van Parijs 2024, die vorig jaar meesterlijk werden georganiseerd in Versailles, kunnen de Fédération Équestre Internationale (FEI) en de betrokken partijen in de topsport zich verheugen over de keuze van de locaties door de organisatiecomités. Ze kunnen ook alvast gaan nadenken over de Spelen van 2036, die ongetwijfeld in het teken zullen staan van ontdekking.

In deze bijzonder onzekere tijden is goed nieuws zeldzaam, zo niet uiterst zeldzaam, als het gaat om langetermijnperspectieven. Daarom kunnen we ons verheugen over de paardensportwedstrijden op de Olympische en Paralympische Spelen van 2028 en 2032, die het belangrijkste uithangbord blijven voor deze sport die ons zo boeit. Binnen een maand zijn de wolken boven Los Angeles met betrekking tot het behoud van het quotum van tweehonderd combinaties en de keuze van de locatie verdwenen. Ja, er zullen springwedstrijden, eventing en dressuur zijn, net als op de Olympische Spelen van Parijs 2024, waar de paardensport zich, laten we het herhalen, van haar beste kant liet zien. Dat vertaalde zich overigens in meer zendtijd op tv en een geschatte groei van 30% in kijkcijfers, over alle schermen en consumptiewijzen heen. Op sociale media zou de FEI de twaalfde beste federatie zijn geweest van de tweeëndertig betrokken zomerfederaties.

In Los Angeles blijft de verdeling van het aantal combinaties per discipline ongewijzigd: vijfenzeventig voor springen (plus maximaal twintig reserves), vijfenzestig voor eventing (plus maximaal vijftien reserves) en zestig voor dressuur (plus maximaal vijftien reserves). Wat de locatie betreft, kondigde het organisatiecomité van LA28 op 15 april aan dat de paardensportwedstrijden uiteindelijk zullen plaatsvinden in Santa Anita Park, ten noordoosten van de stad, in Arcadia. Ingmar de Vos, voorzitter van de FEI, was enthousiast. Twee weken eerder had hij tijdens het jaarlijkse Sports Forum in Lausanne al laten doorschemeren dat de aanvankelijk gekozen en bevestigde locatie Temecula, om praktische en duurzame redenen, ter discussie stond. Gelegen op 150 kilometer ten zuidoosten van Los Angeles, in een vallei tussen twee kustbergketens, had het de deelnemers mogelijk blootgesteld aan nog extremere klimatologische omstandigheden dan in de Californische metropool, met een absoluut temperatuurrecord boven de 55°C, jaarlijkse records die vaak boven de 40°C uitkomen, en twintig dagen met pieken boven 37,7°C in 2024.

Santa Anita is de historische renbaan van Los Angeles, waar de paardensport al werd georganiseerd tijdens de Spelen van 1984. “De FEI bewaart daar zeer goede herinneringen aan. Deze locatie zou een adembenemend decor moeten bieden voor onze olympische wedstrijden,” aldus Ingmar de Vos, ook al zullen de omliggende bergen het moeilijk hebben om te wedijveren met het kasteel van Versailles als achtergrond. “De nabijheid van de stad zal ongetwijfeld veel toeschouwers aantrekken.” Zonder twijfel heeft de omzet van de hospitality-operator in Versailles het organisatiecomité aangespoord om de paardensport dichter bij het kloppende hart van de Spelen te brengen. “Vorig jaar had On Location drie keer zoveel pakketten kunnen verkopen als waarover het beschikte,” aldus de trotse FEI-voorzitter.

Met een dierenkliniek en een enorme hoeveelheid boxen ontvangt Santa Anita enkele van de grootste galopraces van het land, maar ook een CSI 5*-W, onderdeel van de Noord-Amerikaanse Longines Wereldbeker. Het park beslaat 130 hectare en beschikt over een tribune van 340 meter lang met plaats voor 26.000 toeschouwers. Het middenterrein van de renbaan, dat aanvoelt als een park met picknicktafels en grote bomen, kan tot 50.000 mensen herbergen. Blijft nog de uitdaging van het crosscountryparcours, dat altijd een grote logistieke en financiële uitdaging vormt. De grasbaan van de renbaan en de aangrenzende golfbaan zouden kunnen voldoen, maar dat zou de golfactiviteiten maandenlang platleggen. Hetzelfde geldt voor de botanische tuin aan de andere kant van de renbaan. Als geen van beide opties wordt gekozen, zou er een verder gelegen locatie moeten worden gezocht, waarvoor de paarden per vrachtwagen vervoerd zouden moeten worden. In 1984 vond de veldtest, met een heel andere configuratie inclusief steeple en wegen, plaats in Fairbanks Ranch, meer dan 180 kilometer ten zuidoosten van Los Angeles – iets wat vandaag ondenkbaar zou zijn.

Eind maart kwam er nog meer goed nieuws, dit keer uit Brisbane aan de oostkust van Australië, waar de Spelen van 2032 worden gehouden. Volgens informatie bevestigd door de Australische federatie zullen onze wedstrijden plaatsvinden in het Toowoomba Equestrian Centre, 130 kilometer ten westen van de hoofdstad van Queensland. Met de steun van Christopher Burton, afkomstig uit de stad en individueel zilverenmedaillewinnaar in eventing in 2024, zal dit project een grondige renovatie van de locatie vergen, waar momenteel al talrijke wedstrijden plaatsvinden op meerdere arenas en in een indoorhal. Het voorgestelde ontwikkelingsplan moet het mogelijk maken wedstrijden op olympisch niveau te organiseren en tegelijkertijd te voldoen aan de verwachtingen van zowel de ruiters als het publiek. Het ligt ver van Brisbane, maar men kan niet alles hebben…

Na drie edities in landen waar paardensport wordt beoefend en behoorlijk populair is, zullen de Spelen van 2036 waarschijnlijk in het teken staan van ontdekking. Er wordt al lang gezegd dat het Internationaal Olympisch Comité (IOC) ze zal toewijzen aan een opkomende natie of een land dat het evenement nog nooit heeft georganiseerd. Polen, Duitsland (gastland in 1936 en 1972) en Mexico (1968) hebben zich teruggetrokken of hun ambities doorgeschoven naar 2040 en 2044, net als de Spaanse stad Barcelona, die de Spelen in 1992 zo glansrijk organiseerde. Boedapest, al meerdere keren een onsuccesvolle kandidaat, lijkt dezelfde weg op te gaan, mede doordat de relatie tussen de burgemeester en de illiberale premier Viktor Orbán gespannen blijft. Zuid-Korea heeft een ambitieus project ingediend voor Jeonju, achtenveertig jaar na de Spelen van Seoel.

In feite zou de organisatie van de editie 2036, waarschijnlijk al in 2026, kunnen worden toegewezen aan India, Indonesië, Turkije, Qatar, Egypte of Zuid-Afrika. In elk van deze landen zou het organiseren van zo’n evenement, met al zijn politieke, economische, veiligheids- en klimaatuitdagingen, een enorme opgave zijn. Maar de verkiezing van de voormalige Zimbabwaanse zwemster Kirsty Coventry als voorzitter van het IOC, al bij de eerste stemronde op 20 maart, heeft een kraakheldere boodschap van openheid afgegeven. Als eerste vrouw en vertegenwoordiger van Afrika in deze hoogste functie, volgt ze de Duitse oud-schermkampioen Thomas Bach op, die al zeer gehecht was aan het idee van universaliteit. Het is ongetwijfeld de richting van de geschiedenis, maar de paardensport zal daarin haar plaats moeten vinden. In al deze landen vinden wel internationale wedstrijden plaats, maar geen enkele CCI op 4*- of 5*-niveau. Zoals een boemerang zullen de vragen over de haalbaarheid en de kosten van een crosscountryparcours dat waardig is aan de Spelen onvermijdelijk weer op tafel komen.