nieuwsbrief
De Brusselse amazone uit de Stephex stal won in maart in Wellington haar eerste CSI 5* Grand Prix. Enkele weken later sprong ze met het Belgisch team naar brons in de Amerikaanse landenprijs. Emilie Conter en Portobella hadden zich op de kaart gezet en werden een vaste waarde in het nationale team. Zij dankten en bevestigden met foutloze omlopen in de landenprijzen van Rotterdam en Aken.
Wat opvalt is dat haar tienjarige merrie Portobella vd Fruitkorf niet het grootste paard is? ‘Zeg maar gerust dat ze klein is, maar als ze in een piste komt, denkt ze steevast dat ze de grootste is’ lacht Emilie Conter. En toch was het geen liefde op het eerste gezicht: ‘3 jaar geleden werd Portobella voorgesteld aan mijn vader en hij was niet echt overtuigd. Aan de andere kant zag hij er wel een paard in voor mij. In het verleden heeft hij zo nog paarden aan mij toegewezen. We hebben meerdere ruiters op stal en papa weet doorgaans heel goed welk paard bij welke ruiter past.
Maar nu? Ik was er helemaal niet gek van. Omdat ik mijn papa voor 100% vertrouw, wilde ik het wel een kans geven. Portobella had heel veel vermogen, dat voelde je meteen. Daarnaast vond ik ze eerder koud en niet voorzichtig. Dat was mijn eerste indruk. Het eerste jaar hebben we weinig wedstrijden gesprongen omdat ik haar beter wilde leren kennen en gaandeweg groeiden we naar elkaar toe. Voskleurige merries hebben doorgaans een heel sterk karakter en Portobella is daar een bevestiging van. Daarbovenop is ze ook een energiebom, te wild soms, en ze is waanzinnig snel in haar reactie. We hebben elkaar gevonden omdat ik haar altijd in haar waarde heb gelaten en nooit iets gevraagd heb wat ze niet fijn vond. Portobella heeft een lange hals en rug en springt met haar hoofd vooruit en omhoog. Niet echt klassiek dus. Ik hield daar rekening mee. Ik heb nooit iets gevraagd waar ze zich ongemakkelijk bij voelde en denk dat ze dat apprecieert. We hebben ook dezelfde karaktertrekken. Als ik in het verleden een 1.40m proef sprong, kon ik snel afgeleid zijn met een springfout als gevolg. Bella is net zo. Als het minder belangrijk is, kan ze nonchalant zijn. Als het er omgekeerd echt toe doet, tonen we een grote focus. We zijn gelijkgestemde zielen en daardoor zijn we naar elkaar gegroeid. Ik zie al mijn paarden graag, maar mijn leven draait nu rond Portobella. Zij voelt dat. Daarom dat zo ook zo’n kuren heeft. De diva weet dat ze belangrijk is.
Weet je wat nog belangrijker is? Dat je er als ruiter in blijft geloven. Geloof in je paard doet wonderen. Paarden voelen dat en geven dan veel meer terug. 5* is het hoogst haalbare in onze sport en de vaststelling dat ik daar nu als nieuwkomer in meedraai is heel apart. Wat ik vooral ervaar is dat het een boost geeft aan mijn durf en zelfvertrouwen. Dat was in het verleden niet mijn sterkste eigenschap. Net daarom heb je een paard nodig waar je onvoorwaardelijk op kan vertrouwen. En dat is wederzijds. Daarom zeg ik tegen iedereen dat Portobella mijn leven veranderd heeft. Ze heeft me mentaal sterker en volwassener gemaakt. En dat meen ik. Een paard is zo’n fantastische leermeester. Zonder woorden brengen ze je zo veel waarden en vaardigheden bij. Geloof, durf, vertrouwen, geduld, consequent zijn, de lijst is eindeloos. En even belangrijk, als één paard je dat geeft, rijd je ook zo met je andere paarden. Snap je nu hoe belangrijk Portobella voor mij is?
In het Olympisch jaar 2028 zal Portobella 13 zijn en op haar hoogtepunt? ‘We zijn goed uit de starblokken gekomen en hebben al getoond dat we niet misstaan in het vijfsterren circuit. Ik ga nu proberen om die status stap voor stap te bevestigen. De Olympische Spelen van Los Angeles zou natuurlijk een geweldige droom zijn. En ik weet dat papa ook droomt van de Olympische Spelen. Stel dat zijn dochter daarvoor in aanmerking komt? Ach, we lachen daar nu mee en ondertussen werk ik daar elke dag aan. En dromen komen soms toch uit?’
Bron: Persbericht Brussels Stephex Masters
