nieuwsbrief
De paardenrensport in Vlaanderen kent al jaren een gestage achteruitgang. Het aantal renpaarden, trainers, eigenaars en jockeys neemt af. Wedstrijden vinden nog plaats in Oostende, Waregem, Mons, Tongeren en Kuurne (Kortrijk). Maar dat laatste komt nu ten einde: de renvereniging van Kuurne heeft beslist om de activiteiten stop te zetten.
De renbaan kampt met verouderde infrastructuur, hoge onderhoudskosten en een onhoudbare financiële situatie.
Een problematisch businessmodel
De financiering van de paardenrensport is, zowel in België als elders ter wereld, uniek: ze is vrijwel volledig afhankelijk van een afdracht van weddenschappen. Deze inkomsten dienen om dopingcontroles, onderhoud, personeel en premies voor fokkers, trainers en eigenaars te bekostigen.
Tot in de jaren ’70 werkte dit systeem goed. Wedden gebeurde voornamelijk op de renbaan zelf. Sinds de opkomst van televisie, wedden buiten de renbaan en de privatisering van gokmaatschappijen, vloeien de grootste winsten naar private gokoperatoren. De komst van online gokken heeft deze evolutie compleet gemaakt: op de renbaan zelf gokt men nauwelijks nog of doet men dit met een GSM. Hoewel er in Oostende en op Waregem nog steeds veel volk komt, vloeit er dus niks meer terug naar de organisatoren.
België: gokparadijs zonder vangnet voor de sport
België is een van de weinige EU-landen waar de paardenrensport langzaam uitsterft. Pogingen tot regelgeving, zoals het Vlaams decreet van 2004, werden telkens aangevochten door de goksector.
Terwijl in landen als Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk de gokopbrengsten structureel terugvloeien naar de sport (respectievelijk ca. 850 miljoen euro (8%) per jaar in Frankrijk en 125 miljoen euro in UK (10%)), ontvangt de Belgische sector minder dan 0,05% – hoofdzakelijk via kleine sponsorcontracten.
Bijkomend geldt België als fiscaal gokparadijs: tarieven op weddenschappen liggen de helft lager dan in de buurlanden en de sector geniet van vrijstellingen op btw en vennootschapsbelasting. Volgens de paardenrenwereld is er dus meer dan voldoende ruimte om de sport wél te financieren, al zal de overheid dit moeten verplichten.
Sluiting Kuurne: symbolisch verlies
In 2000 sloot de grootste renbaan van het land, Sterrebeek. Vandaag volgt Kuurne, ooit bekend om zijn 250 jaarlijkse paardenrennen en de internationaal vermaarde “Mardi Gras”-koersen. Daarmee verliest Vlaanderen opnieuw een belangrijk centrum van de drafsport.
Oproep aan de overheid
De sector benadrukt dat het kernprobleem ligt bij het ontbreken van een regelgevend kader dat gokoperatoren verplicht om een bijdrage te leveren aan de sport waarvan ze mee profiteren.
Recent vond er overleg plaats met Vlaams minister Jo Brouns. Volgens de sector was dit “vruchtbaar”, en ze hopen dat er de komende maanden werk wordt gemaakt van een structurele oplossing. Alleen zo kunnen nog bestaande succesverhalen, zoals te Waregem en Oostende, een toekomst krijgen.
Renbaanvoorzitter Waregem Lieven Lannoo: "Het is onbegrijpelijk dat wij in Europa bijna alleen staan zonder een duidelijk kader waarin gokoperatoren ook bijdragen aan onze sport. Vandaag dragen wij alle lasten, terwijl de operatoren alle lusten opstrijken. Op termijn is dat voor geen enkele renbaan vol te houden."
Renbaanvoorzitter Kuurne Guy Vermeulen "Ik ben 80 en heb mijn leven aan deze sport gewijd. Onze renbaan is versleten – het einde van Kuurne hoeft nog niet het einde van de sport te zijn, maar er moet nú ingegrepen worden."
