nieuwsbrief
In een nieuwe reeks van ‘De Zadelkamer’ van Paardensport Vlaanderen bracht journalist Kris Van Loo een bezoek aan Thibeau Spits.
Thibeau Spits is van de huidige lichting talenten met voorsprong het meest succesvolle T1 adept van Paardensport Vlaanderen. Dat heeft niet enkel te maken met zijn sportieve successen. Je merkt het aan alles wat hij zegt; het is beheerst, onderbouwd en gefundeerd. Het zegt veel over zijn maturiteit en mentale ingesteldheid.
Thibeau Spits weet precies waarom hij wat doet en wanneer. Het is geen toeval dat hij als jeugdruiter vier EK’s onafgebroken op het podium stond en eindigde als Europees Young Rider kampioen. Dat was in 2022 en was dit seizoen niet anders op het EK waar hij debuteerde bij de seniors.
Thibeau Spits won goud en zilver bij het BK junioren. Bij de Young Riders was er geen BK door corona. Op het BK seniors won hij al 2 zilveren medailles. Op het EK was er goud bij de junioren in Fontainebleau en individueel brons in Zuidwolde. Bij de Young Riders sprong Spits naar twee gouden medailles met het team en één individuele gouden medaille. In juli werd hij Europees kampioen bij de seniors.
Het moet gezegd, Thibeau Spits heeft nog geen enkele belangrijke afspraak gemist op kampioenschappen? ‘Ik kan daar moeilijk de vinger op leggen, al is het inderdaad een vaststelling. Misschien is dat een aangeboren talent? Ik ben perfectionist en twijfel motiveert me om het nog beter te doen. En ik blijf altijd kalm, ongeacht de omstandigheden. Dat is een aangeboren eigenschap. Ik stel in het begin van het jaar doelen en daar stem ik mijn seizoen op af. Dan spring je wedstrijden in functie van dat doel. En geef je niet toe aan de verleiding van het moment. Ik sprong bijvoorbeeld dit jaar de landenprijs van Rotterdam en liet geen enkele balk vallen. Impress deed zijn job en toonde dat hij klaar was voor het EK. Ik heb vervolgens verzaakt aan de GP in functie van het EK. Het is goed uitgedraaid in A Coruna. De grote moeilijkheid blijft om in te schatten wat voldoende is voor een paard: niet te veel, evenmin te weinig wedstrijden. Dat blijft een zoektocht en heb ik als jeugdruiter geleerd. Het jaar dat ik met Classic Touch DH Europees kampioen werd, was Knokke Hippique onze laatste wedstrijd. Daar was het gevoel eveneens goed en volstond om te berusten. Classic Touch was er klaar voor. In Knokke hebben we evenmin de GP gesprongen.
Wat je daarbij niet mag vergeten, is dat je nooit alles in de hand hebt en dat moet je accepteren. Er zijn veel factoren die bijdragen tot succes en mijn eerste ambitie is paarden opleiden naar hun hoogst mogelijke niveau.’
Zijn successen hadden ook een keerzijde. Jericho, Jacobien, Belissimo, Classic Touch, alle paarden waarmee hij in bij de jeugd een medaille won, werden verkocht. Het maakt deel uit van zijn bestaan als profruiter. Thibeau Spits leerde incasseren en accepteren.
Impress kan mijn carrière maken
Thibeau Spits was in juli met zijn 24 jaar de jongste van het EK team, zijn eerste bij de seniors. ‘Impress-k van ’t Kattenheye Z is werkelijk een klasse apart’, weet Thibeau Spits: ‘Het is een paard dat mijn carrière kan maken.’ Het EK was dit jaar het doel voor Spits. Dat kan hij al afvinken: ‘Wat Ermitage Kalone betekent voor Gilles Thomas, is Impress voor mij. We wonnen vorig jaar op amper negenjarige leeftijd al een 5* GP, wat zeer uitzonderlijk is. Het zegt veel over zijn kwaliteit en vooral zijn intelligentie.’
Er waren grote verwachtingen met het team en dachten zelfs aan goud
Nu het outdoorseizoen achter de rug is, blikt Thibeau Spits meer dan tevreden terug op zijn eerste senior EK: ‘Er waren grote verwachtingen met het team en dachten zelfs aan goud. Impress is een nulspringer en heeft alle vermogen van de wereld. Ik wist dat we iets konden betekenen op het EK.’ Het jonge koppel verdiende zijn selectie door effectief nul te springen. In de landenprijzen van Sankt-Gallen en Rotterdam lieten ze geen enkele balk vallen. Die lijn trokken ze door op het EK. Extreem sterk, toch? ‘Misschien wel, dankzij Impress natuurlijk en mijn ervaring bij de jeugd EK’s. Daar leer je om je te focussen op elke ronde en ben je geconcentreerd op elke proef zonder bezig te zijn met teamresultaten of klassement. Ik onderschat mezelf vaak, al had ik het gevoel dat ik mijn plaats verdiende in het team. Als je daarbij ook nog eens het vertrouwen krijgt van je paard, ben je niet onder de indruk van de omstandigheden. Ongeacht of het een EK bij de jeugd is of bij de seniors. Als ik zie hoe we gepresteerd hebben, is er na het team dat goud won op het EK in 2019 opnieuw een aflossing van de wacht. We zijn een sterk collectief dat naar elk kampioenschap gaat met medaillekansen.’ Volgend jaar op het WK in Aken? ‘Honderd procent. Als je kijkt naar het potentieel van ons team, mogen we ambitieus durven zijn.’
Er is een verband tussen de tijd die je investeert in je paard en de return die je krijgt
Je vorige EK goud dank je aan Classic Touch DH. Welk inzicht heeft zij je gegeven? ‘Velen denken dat Classic Touch gemakkelijk was, het tegendeel is waar. Om goed te presteren moest zij zich goed voelen. Classic Touch associeerde de piste aanvankelijk met stress en dat was nefast voor haar. Dan verkrampte ze. Het was dus zaak om haar met veel vertrouwen rustig op te bouwen. Ik heb in die context veel te danken aan Niels Bruynseels, die een paard ideaal kan voorbereiden op een belangrijke confrontatie. Papa is gretiger, Niels meer behouden. Wat daarbij geholpen heeft, is dat ik Classic Touch meer aandacht gaf. Mijn agenda stond propvol paarden, er waren er meer dan genoeg om te rijden. Voor Classic Touch heb ik mijn planning omgegooid. Uit die periode heb ik geleerd dat er een verband is tussen de tijd die je investeert in je paard en de return die je krijgt. Paarden hebben aandacht nodig en dat betekent luisteren. Wat hebben ze nodig? Waar voelen ze zich goed bij? Dat is een zoektocht die loont, want de beloning is groot. Veel hangt af van het gevoel en vertrouwen dat je paard geeft. Dat is voor mij het belangrijkste en daar ben ik intensief mee bezig. Vergelijk het met een renner in de Tour de France die goede benen heeft. Die kan en durft meer. En Classic Touch had op haar EK goede benen, ze gaf me zelfs vleugels. Dan ga je na elke ronde met een gerust gevoel slapen want je hoeft over niets te piekeren. Een kampioenschap rijden is zoals jonge paarden opleiden. Je moet het pas doen als je er klaar voor bent. Anders begin je er beter niet aan.
Pak jij dat anders aan dan je vader of grootvader? Toch wel, ik denk dat papa en vake Jos zenuwachtig worden van mijn benadering. Ik ben rustiger en neem meer mijn tijd met een paard. Als je met een jong paard te snel gaat, moet je dat vroeg of laat bekopen. Ik hoor het papa nog zeggen: ik reed met Withney op haar 7 jaar al 1.50m. Dat doe ik dus niet. Het traject van de opleiding was thuis wel eens een discussiepunt.
Als T1 talent heeft Thibeau Spits veel opgestoken van het Talentenplan van Paardensport Vlaanderen: ‘vooral de ondersteuning van aspecten waar je als ruiter niet meteen bij stilstaat. Ik denk aan de kennismaking met mental coaching waar ik veel van opgestoken heb. Het is soms belangrijk om je gevoelens en emoties buiten je directe omgeving op een neutrale tafel te leggen. Om jezelf eens vanuit een ander perspectief te bekijken. De grote meerwaarde van het Talentenplan is dat het tools en invalshoeken aanreikt waar je mee aan de slag kan. En dat maakt iedereen voor zich uit.’
Wat zou Thibeau Spits meegeven aan jonge talenten? ‘Dat ze moeten beseffen dat het Talentenplan er is voor hen en ze niet bang moeten zijn om er beroep op te doen. Durf vragen, durf hulp inroepen. Er is een breed aanbod dat je kan ondersteunen. Maak er maximaal gebruik van want je bent nooit uitgeleerd. En leren doe je door zo veel mogelijk van anderen op te steken. De stages van Marc Van Dijck zijn zo’n meerwaarde. Als je opgenomen wordt in het Talentenplan, kan je al paardrijden en heb je wellicht al een lesgever. Dan nog is het belangrijk om eens naar een andere stem te luisteren. Iedereen kan je inzichten geven. Vaak kunnen kleine aanpassingen een grote impact hebben. Leven met paarden is een levenslange zoektocht.
Patrik Spits, een Harley Davidson en een tweejarige die Europees kampioen wordt
‘Van alle paarden die ik ooit heb gekend, steekt Impress er met voorsprong bovenuit’
EK, WK, OS. In zijn stoutste dromen kan Thibeau Spits het allemaal bereiken. Omdat Impress zal blijven. Daar laat zijn vader Patrik Spits geen twijfel over bestaan. Hij ontdekte Impress in de weide, ergens in de buurt van Woodlands.
Maar wat zag Patrik Spits toen hij de tweejarige Impress in de weide zag? ‘Heel simpel, Impress stond in een weide bij Woodlands heel ontspannen te grazen. Ik start mijn Harley, Impress schrikt en uit het niets springt hij weg. Op zo’n manier dat mijn mond openviel. Wat een fenomenale sprong maakte dat paard? Dat moet een speciale zijn. En dat is hij ook geworden’, lacht Patrik Spits: ‘Ik keerde om en vroeg aan de boys van Woodlands hoeveel ze moesten hebben van Impress. Ze wisten het zelf niet. Omdat het niet de bedoeling was om Impress nu al te verkopen. Zij investeren in paarden en leiden ze op om op jonge leeftijd te veilen. Impress was toen 2 jaar. En heel toevallig maakte hij indruk op mij. En ik wilde hem kopen. In regel behoort dat niet tot de corebusiness van Woodlands, maar omdat ik op hun veiling 5 paarden zou kopen via mijn Chinese klanten, hebben ze me Impress gegund.’ Een beetje zoals in Delhaize? Vijf kopen plus één gratis? ‘Eigenlijk komt het daar op neer’, lacht Patrik Spits: ‘zo heb ik inderdaad Impress naar ons gehaald. En ik ben ermee aan de slag gegaan. Vandaag is Impress van Thibeau, al heb ik hem aanvankelijk getraind. Als vierjarige heb ik er de hengstencompetitie bij de vierjarigen mee gereden. Impress was een klasse beter dan de rest. Raar hoe het allemaal kan uitdraaien. Voor hetzelfde geld was hij bij Woodlands gebleven, werd hij mogelijks via een veiling verkocht aan een amateur en kenden we Impress niet meer.’
Je kan een paard zien, je moet het ook nog voelen? ‘Ja, en dat was impressionant. Impress als vierjarige was zoals Cumano en Clinton, maar dan zwart en gemakkelijk (lacht). Ik heb al veel paarden gekend in mijn leven, Impress hoort in die categorie thuis. Impress is altijd intelligent geweest en toonde inzet. Je weet als jong paard nooit welke richting dat uitgaat, hij had het wel. Impress heeft alles.’
Dat maakte dat hij goed in de markt lag. En toch is hij nooit verkocht? ‘Als je zou weten welk geld ik al geweigerd heb voor Impress, verklaar je me zot. Verkopen is geen optie. Dat kan ik niet maken ten opzichte van mijn zoon. Ik denk daarbij aan een uitspraak van Vincent Voorn: je portefeuille mag je doel niet voorbij lopen. Ik geloof dat Tibeau op een dag bij de top van de wereld zal horen en daarvoor heb je een paard zoals Impress nodig. Met andere woorden, Impress is niet te koop.’ Dat was in het verleden wel anders? ‘Ja, je verkoopt omdat er betere op stal staan of omdat eigenaars willen verkopen. Dat is de realiteit. Schrijf het op, ik ga Impress niet verkopen. Feit is, Classic Touch was een fenomenaal goed paard en achteraf hadden we haar misschien niet moeten verkopen? Gedane zaken nemen geen keer. En alle respect voor Classic Touch, Impress is nog een klasse beter en daarom wordt hij niet verkocht. En we hebben al een 15-tal nakomelingen van Impress. Geloof me, we hebben nog een leger goede paarden die komen.’
Bron: Paardensport Vlaanderen
