nieuwsbrief
Willem Greve behoort tot die ruiters die meteen als echte paardenmensen worden bestempeld zodra hun naam valt. Eerlijk, betrokken en getalenteerd: de Nederlander heeft de top van het springen niet meer verlaten sinds het begin van de jaren 2010, toen hij doorbrak met de sympathieke Carambole. Sindsdien hebben Zypria S, GrandoradoTN, HighwayTN en recent ook Pretty Woman van ’t Paradijs het stokje overgenomen en hem naar verschillende grote kampioenschappen geleid met het oranje jasje van zijn nationale ploeg. Gul in zijn gesprekken, uitermate gepassioneerd en altijd bereid om video's te delen van paarden die misschien zijn toekomstige sterren worden, blijft Willem Greve een kampioen die beide voeten stevig op de grond houdt. Zich bewust van de realiteit van de sector, dicht bij de fokkers en zijn eigenaars, en opgegroeid tussen de paarden — met zijn vader Jan, dierenarts en ontdekker van vele grote hengsten zoals Voltaire — heeft hij alles in zich om een ideale ambassadeur van het jumping te zijn.
Tijdens een gesprek op 31 oktober in de gangen van het CHI Longines Equita Lyon, de jonge veertiger met zijn typische gevoel voor humor vertelde openhartig over zijn paarden, zijn recente kampioenschappen — waaronder zijn opvallende beslissing op de Olympische Spelen van Parijs — zijn systeem, de fokkerij en de opleiding van jonge paarden. Een interview in drie delen, waarvan hier het eerste.
U neemt deel aan de CSI 5-W van Lyon voor de tweede keer in uw carrière, na uw eerste deelname in 2018. In welke mate wordt het indoorcircuit en de Longines Wereldbeker een doel voor u deze winter?*
De wedstrijd in Lyon paste goed in mijn planning en ik heb dankzij mijn federatie een plaats gekregen. Aangezien ik over goede paarden beschik, is het fijn om hier te zijn. Het indoorcircuit zal deze winter behoorlijk belangrijk voor mij zijn. Ik wil deze periode gebruiken om mijn paarden in het ritme te houden. Vorig jaar heb ik mijn eerste Wereldbekerfinale gereden, wat een zeer goede ervaring was. We zullen zien hoe het verdere seizoen verloopt, maar als ik me plaats voor de finale (die plaatsvindt in Fort Worth, Texas, in april 2026, nvdr), zou ik daar graag aan deelnemen met Pretty Woman van ’t Paradijs (Vigo d’Arsouilles x Bamako de Muze). Dat wordt mijn doel. Voor mijn hengsten, Highway TN (Eldorado vd Zeshoek x Chellano) en Grandorado TN (Eldorado vd Zeshoek x Carolus II), zou de reis naar Amerika een quarantaine en bepaalde regels rond hun sperma met zich meebrengen, wat vrij omslachtig is. Maar we zullen zien hoe alles loopt. Vorig jaar, rond deze tijd, dacht ik niet dat ik de Wereldbekerfinale zou rijden, en toen won ik de Grote Prijs van Leipzig (met Highway, nvdr) en ging alles plots heel snel. Je kunt niet altijd alles op voorhand plannen: mijn paarden zullen bepalen wat wel of niet mogelijk is.
De zeer aangename en voortreffelijk gefokte Pretty Woman van ’t Paradijs, kleindochter van Jeunesse van ’t Paradijs, zou mogelijk deelnemen aan de volgende Wereldbekerfinale als Willem Greve zich weet te kwalificeren. © Mélina Massias
In Bazel begon uw eerste Wereldbekerfinale niet helemaal zoals u had gehoopt, nadat Highway een pas te vroeg afsprong. Hoe hebt u dat moment beleefd?
In zekere zin was het inderdaad niet wat ik had gehoopt. Maar aan de andere kant ben ik zevende geworden. Zonder die fout was ik misschien vijfde geweest. In de finale sprong Grandorado eerst een foutloze ronde en daarna een parcours met één strafpunt (waarmee hij een van de drie paarden was die geen enkele balk raakten in die laatste proef, nvdr). Het had allemaal al na de eerste dag voorbij kunnen zijn, maar Highway heeft zich na die fout fantastisch herpakt. Ik denk dat het einde van zijn parcours de sterkte van onze combinatie en ons wederzijds vertrouwen mooi heeft aangetoond. We hadden elkaar niet begrepen op die sprong (waarschijnlijk door een schaduwspel op de grond, nvdr), maar zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Ik onthoud vooral hoe we die ronde hebben afgewerkt, en dat terwijl we een goed tempo behielden (de vos maakte geen enkele andere fout, ook niet op de uitgang van de dubbel, die hij perfect sprong ondanks de situatie, nvdr)! Ik denk dat het behoorlijk indrukwekkend was. Het bewees de kwaliteit en betrouwbaarheid van onze combinatie.
In april toonde Highway een ongelooflijke koelbloedigheid in de Jachtproef van de Wereldbekerfinale in Bazel. © Mélina Massias
“Op de Olympische Spelen van Parijs rijden zou van mijn kant erg egoïstisch geweest zijn”
Tussen uw blessure vlak voor de wereldkampioenschappen van Herning in 2022 en dit kleine incident in Zwitserland, hebt u afgezien van deelname aan de Olympische Spelen van Parijs 2024, omdat Grandorado u in de warming-up niet volledig fit leek…
Ja, maar als paardenman moet je soms zulke beslissingen nemen. Je moet je ego altijd aan de kant zetten, in het belang van het welzijn van de paarden. En mijn intuïtie zat goed: Grandorado was niet op 100%. Om op de Olympische Spelen te springen, moet je op 200% staan. In Parijs starten zou erg egoïstisch geweest zijn van mijn kant. Als ik het toch had gedaan, was het waarschijnlijk niet goed afgelopen – niet voor mijn paard, in de eerste plaats, en ook niet voor mijn teamgenoten. Het was een heel moeilijke, maar juiste beslissing. Dat is het leven! Als ruiters moeten we echt aan onze paarden denken en onze verantwoordelijkheid nemen in hun bescherming. En je mag het gevoel dat er iets niet klopt niet negeren en tóch gaan rijden! Ik ben dat soort ruiter niet en wil dat ook niet zijn. Ik sta 1000% achter de beslissing die ik die dag genomen heb.
Omdat hij voelde dat zijn paard niet volledig fit was, besliste Willem Greve op de vooravond van de landenwedstrijd om af te zien van de Spelen van Parijs. © Dirk Caremans / Hippo Foto
Wanneer men denkt aan kampioenschappen en Nederland, denkt men onvermijdelijk aan Jeroen Dubbeldam, Europees, wereld- én olympisch kampioen, en altijd aanwezig op de grote momenten. Is hij een inspiratiebron voor u?
Ik heb drie jaar in de stallen van Jeroen gewerkt. Hij is een mentor geworden en door de jaren heen een van mijn beste vrienden. Mensen herinneren zich de kampioenschapsresultaten, minder de resultaten in de Grands Prix. Jeroen zal herinnerd worden voor de erfenis die hij heeft achtergelaten, en dat geldt maar voor een paar mensen in onze sport. De manier waarop hij naar paarden kijkt, hoe hij nadenkt over hun training en hoe hij ze rijdt: dat zijn dingen waar ik me volledig in kan vinden. Dus ja, Jeroen is een grote bron van inspiratie voor mij en ik werk vandaag nog altijd veel met hem samen.
“Ik heb altijd veel verwachtingen gehad van Pretty Woman”
Pretty Woman van ’t Paradijs bezorgde u begin dit jaar een derde Nederlandse titel. Op negen- en tienjarige leeftijd boekte ze ook al erg mooie internationale resultaten, zoals haar foutloze ronde in de landenwedstrijd van Aken in 2024 en haar deelname aan het EK in La Coruña afgelopen zomer. Wat is haar verhaal?
Ik heb Pretty Woman gekocht toen ze zes jaar oud was, begin 2021. Ik heb haar rechtstreeks gekocht van haar fokkers, de familie Rooms-Van Den Branden. Het is een heel getalenteerde merrie, met veel bloed, en ik heb altijd hoge verwachtingen van haar gehad. Daarom heb ik al in haar eerste jaar enkele embryo’s laten transplanteren, met Comme Il Faut en Ganesh Hero (Gemini CL x Diamant de Semilly, die 5*-Grand Prix sprong met Carlos Hank Guerreiro, nvdr).
Aan het einde van haar zesde levensjaar leek ze wat moe, vooral tijdens de wereldkampioenschappen voor jonge paarden in Lanaken. Pretty Woman had wat overgewicht gekregen en ik zei tegen mijn toenmalige stalruiter (Leontine Bruin, nvdr), die haar op zevenjarige leeftijd reed, dat ze met haar in het bos moest gaan galopperen om haar fit te houden. Uiteindelijk namen we haar mee naar de kliniek, waar we ontdekten dat ze drachtig was en dat een embryo van Ganesh Hero in haar was blijven zitten! Na een paar parcours in januari hebben we haar de rest van haar zevenjarige jaar op de wei gezet, samen met haar veulen! Het was heel bijzonder, maar ook een risico. We waren opgelucht dat alles goed is verlopen. In november werd haar veulen (Grace Jones, nvdr) afgespeend en een maand later sprong Pretty Woman al weer in Peelbergen (Kronenberg, nvdr).
In januari werd ze derde in de finale van de CSI Jonge Paarden in Leipzig, daarna sprong ze heel goed op het Sunshine Tour. Op dat moment wilde meneer Korbeld (Gerard, nvdr), de eigenaar van Carambole (Cassini I x Concerto II), een nieuw paard kopen. Ik vertelde hem dat als hij wilde investeren in een veelbelovend paard in mijn ogen, hij Pretty Woman moest kopen. Dat heeft hij gedaan: hij werd voor vijftig procent eigenaar.
Ze was toen acht jaar oud en had een goed seizoen, waarin ze al enkele 1m50-proeven sprong. Begin haar negende jaar werd ze tweede in de tweede Grote Prijs van de CSI 5*-W van Amsterdam. Meneer Korbeld had toen al gezondheidsproblemen en Pretty Woman kreeg veel interesse na haar prestatie in Amsterdam. De vraag om haar te verkopen kwam ter sprake, maar we besloten om haar te houden, samen.
In maart 2024 is meneer Korbeld helaas overleden, net na de 5*-Grand Prix van Parijs (Saut Hermès, nvdr), waar Pretty Woman slechts één foutje maakte. Daarna sprong ze een heel goede foutloze ronde in de landenwedstrijd van Aken, vóór ze een ongeluk kreeg de week voor de Olympische Spelen. Mijn partner reed haar buiten, toen een vrachtwagen passeerde. Pretty Woman schrok en viel in een ravijn. Haar hele lichaam lag open van schrammen. Ze had geen ernstige blessure, maar haar huid had tijd nodig om te herstellen. Daarom heb ik haar rust gegeven, en ze is pas in de winter weer aan het werk gegaan.
In 2025 sprong ze behoorlijk goed in de indoorwedstrijden waar ik haar startte, en ze werd daarna Nederlands kampioen. Intussen hebben we een akkoord gesloten met de weduwe en kinderen van meneer Korbeld, en hebben we beslist om Pretty Woman te houden. Ze blijft bij ons, wat er ook gebeurt – punt uit. Financieel gezien had ik haar al lang moeten verkopen, gezien de enorme interesse die ze de afgelopen jaren heeft gewekt. Maar ze vertegenwoordigt ook de erfenis van de familie Korbeld, en we zijn blij dat we dit sportieve avontuur mogen voortzetten. We hebben een groepschat waarin we veel uitwisselen. Meneer Korbeld fokte ook J’Adore (Carambole x Chin Chin), de merrie van Lalie Saclier. Gisterenavond (interview op vrijdag 31 oktober, nvdr) heb ik hier in Lyon een foto genomen van Pretty Woman en J’Adore, die ik naar de familie Korbeld heb gestuurd.
Pretty Woman van ’t Paradijs en haar veulen, Grace Jones, in 2022. © Privécollectie
Deze geschiedenis en uw band met de familie Korbeld verklaren dus, minstens deels, de emotie die u soms toont aan het einde van uw parcours met Pretty Woman, niet?
Ik zou niet zeggen dat ik op die momenten bijzonder emotioneel ben, maar Pretty Woman doet me wel beseffen hoeveel mensen zoals meneer Korbeld en zijn familie betekenen. Het is al een eer op zich om zulke mensen te ontmoeten. En wanneer ze er niet meer zijn, realiseer je nog sterker hoe belangrijk en genereus ze zijn geweest. Het zijn fantastische mensen. Ik ben blij en dankbaar dat onze paden elkaar hebben gekruist en dat het verhaal rond Pretty Woman blijft voortbestaan, maar ik zou willen dat meneer Korbeld nog steeds bij ons was om die mooie sportmomenten te delen. De relatie die ik met zijn familie heb, is geweldig en van onschatbare waarde voor mij.
Op alle vlakken is het verhaal van Pretty Woman uniek. © Mélina Massias
Hebt u nog steeds de veulens van Pretty Woman?
Ja, ik heb drie nakomelingen van Pretty Woman: het veulen van Ganesh Hero en de twee van Comme Il Faut. Ze hebben al enkele vrijspringoefeningen gedaan, maar ze zijn pas drie jaar en nog echte baby’s. We zullen zien wat de toekomst voor hen in petto heeft!
“De beste van je land zijn is een enorme eer”
Het Nederlands kampioenschap is uitgegroeid tot een volwaardig moment op de kalender en brengt de beste ruiters van uw land samen, wat niet in alle landen het geval is. Hoe verklaart u die aantrekkingskracht en dat succes?
In Nederland bestaat het nationaal kampioenschap al heel, heel lang. Elk jaar wordt het georganiseerd aan het begin van het seizoen, meestal eind april, om de nieuwe combinaties en jonge paarden te evalueren. Het is een soort tussenstap vóór de grote outdoorafspraken. Aangezien het kampioenschap niet midden in de zomer plaatsvindt, is het een goede voorbereiding voor ons. Het is een heel goede test om de vorm van de paarden te beoordelen, te zien welke combinaties opkomen, wie naar de CSIO 5* van Rome of La Baule gaat, wat het plan kan zijn voor het grote zomerkampioenschap, enzovoort. De beste van je land zijn is een enorme eer. Voor mijn eerste titel, met Highway in 2022, had ik nooit beter gedaan dan een vijfde plaats. In 2023 was ik geblesseerd en deed ik niet mee, voor ik opnieuw won met Grandorado in 2024 en daarna met Pretty Woman dit jaar. Ik ben zeer vereerd dat ik kan zeggen dat ik kampioen van Nederland ben. Ik ben patriottisch en trots om voor mijn land te rijden! Ik denk ook dat dit kampioenschap de ruiters motiveert om goed te presteren.
Willem Greve won drie keer het Nederlands kampioenschap, met zijn drie beste paarden, waaronder de charismatische Grandorado, hier in actie in Rotterdam. © Leanjo de Koster / FEI
