nieuwsbrief
Laatste aanwinst van de Ier Bertram Allen, Qonquest de Rigo, heeft een seizoen 2025 neergezet dat volledig bij hem past. Buitengewoon in zijn gemak en uitstraling heeft deze bruine ruin de springwereld de afgelopen maanden in zijn greep gehouden. Viermaal eindigde hij in de top vijf van 5*-Grand Prix-proeven, hij sprong dubbel foutloos in de Nations Cup van La Baule én in de finale van de Longines League of Nations in Barcelona, en stond bovendien aan de start van het Europees kampioenschap in A Coruña. De zoon van Fantomas de Muze laat zijn fokker, Ulrik Goossens, en zijn opleider, Tom Verduyn, stralen van trots. Na zijn deelname aan de BWP-hengstenkeuring op driejarige leeftijd werd hij geruind, en op negenjarige leeftijd doet hij vooral dromen over de toekomst. De wereldkampioenschappen in Aken volgend jaar, en vervolgens de Olympische Spelen van Los Angeles in 2028, lijken absoluut binnen zijn bereik. De eerste twee mensen die zijn uitzonderlijke potentieel echt hebben blootgelegd – zijn groom Lovisa Munter en zijn ruiter sinds het najaar van 2024, Bertram Allen – schetsen het portret van een paard dat nu al alle kenmerken van een fenomeen vertoont.
Het eerste deel van dit artikel is hier (opnieuw) te lezen.
Toen hij in het najaar van 2024 begon samen te werken met zijn nieuwe crack, besteedde Bertram Allen bijzondere aandacht aan verschillende onderdelen van het werk. “We hebben aan heel wat aspecten gesleuteld”, legt hij uit. “Qonquest heeft veel bloed en een grote galop. In de eerste plaats heb ik geprobeerd een betere verbinding met hem te krijgen. Daarna heb ik me geconcentreerd op eenvoudige dingen, maar dan zo goed mogelijk uitgevoerd. Alles is heel snel gegaan. Hij is zó getalenteerd dat hij zich uit bepaalde situaties kon redden, zelfs als nog niet alles perfect was.”
In april, in Fontainebleau, liet Qonquest de Rigo zich voor het eerst écht aan het grote publiek zien.
© Mélina Massias
“Mijn eerste indruk van Qonquest kon niet verder van de waarheid liggen” – Lovisa Munter
Bij zijn aankomst in zijn nieuwe stal maakte Qonquest de Rigo kennis met zijn nieuwe entourage, onder wie Lovisa Munter. Al jarenlang wedstrijdgroom van Bertram Allens paarden, is de sympathieke Zweedse een van de mensen die de bruine het beste kent. “Ik heb ontdekt dat Bertram Qonquest had gekocht toen ik een artikel op Facebook las!”, lacht ze. “Ik heb een paar video’s bekeken en dacht dat het een goed paard was. Thuis hebben we twee stallen. De eerste keer dat ik Qonquest – of Rex, zoals we hem noemen – zag, stond hij in de tweede stal. Ik zag een imposant paard, waarschijnlijk het grootste dat ik in mijn leven heb gezien! Hij was die dag een beetje fris en gedroeg zich als een hengst. Ik vroeg me echt af wat voor paard dit was! (lacht) In werkelijkheid kon die eerste indruk niet verder van de waarheid liggen. Qonquest is ongelooflijk lief. Ik denk dat hij zelf gelooft dat hij heel klein is. Voor hem zorgen is zó makkelijk. Hij is een lammetje. Hij is ongelofelijk braaf en een kind zou hem zonder problemen aan de hand kunnen meenemen. Dit jaar, met alle concoursen die we samen hebben gedaan, zijn we heel close geworden. Hij vindt het heerlijk om alleen mee te reizen naar concours, of in ieder geval het ‘koppaard’ te zijn. Hij is enorm verwend, maar dat is mijn schuld! Hij geniet ervan om in het middelpunt van de belangstelling te staan.”
Tom Verduyn vult aan: “Qonquest heeft er behoefte aan om de liefde te voelen van de persoon die met hem werkt. De groom van Bertram is fantastisch. Je voelt hoeveel genegenheid ze voor hem heeft, en dat heeft hij nodig. Het is een gevoelig paard dat een heel persoonlijke benadering vraagt.”
Lovisa Munter bouwde al snel een sterke band op met wie liefkozend ‘Rex’ wordt genoemd.
© Sportfot
In het dagelijkse leven, wanneer hij niet op concours is, heeft de zoon van Fantomas de Muze ook een routine gevonden die hem uitstekend lijkt te bevallen. “Hij brengt veel tijd in de wei door”, vertelt zijn groom. “Ook al laat hij het niet altijd duidelijk zien, je voelt dat er bij hem een bepaalde vorm van stress aanwezig is. Daarom gaat hij elke ochtend naar buiten. Meestal blijft hij tot de middag in de wei, naast andere paarden. In de namiddag wordt hij gereden. Nathalie (Heusinkveld, red.), onze huisamazone, is degene die hem het vaakst rijdt. Hij heeft een rustig leven thuis. Hij heeft trouwens snel de neiging om wat rond te worden. We proberen hem in conditie te houden, maar hem zijn dagelijkse weidemomenten afnemen, komt niet in aanmerking!”
Hoewel Lovisa en Qonquest het al snel goed met elkaar konden vinden, zorgde één specifiek punt toch voor een wat komische situatie tussen hen. “Ik heb eigenlijk maar één probleem met hem gehad: hij begreep totaal niet wat hij moest doen bij de veterinaire keuringen!”, lacht ze. “Zodra we bij de keuring aankwamen, verstijfde hij en wilde hij geen stap meer verzetten. We konden niets doen! Het was zó gênant. (lacht) Hij wilde niet stappen of draven. Hij keek alleen maar om zich heen. We hebben thuis dagelijks geoefend, een hele tijd lang. En zelfs daarna vergat hij tijdens concoursen af en toe weer wat de bedoeling was. Vandaag is hij nog steeds geen snelle draver, maar hij draaft tenminste!”
“Aanvankelijk wist Qonquest totaal niet hoe hij zich tijdens de veterinaire keuringen moest gedragen: hij verstijfde en weigerde te stappen of te draven,” lacht zijn goede fee.
© Sportfot
Bliksemsnelle opmars
Na veelbelovende eerste optredens in Europa eind 2024, vertrekt Qonquest in de winter naar Florida. Volgens Bertram Allen de ideale plek om een negenjarig paard meer ervaring te laten opdoen. Eind januari loopt het nieuwe duo zijn eerste 4*-Grand Prix, die ze afsluiten met één strafpunt voor tijd en een achtste plaats. In feite een formaliteit voor de bruine, die vóór dat weekend nooit hoger dan 1,45 m in competitie had gesprongen. In maart stapelen de premières zich op: eerst de Nations Cup van het CSIO 4* van Wellington (0+4) en vier weken later hun eerste 5*-Grand Prix. Resultaat: een vijfde plaats. Tussendoor worden ze ook nog vierde in de Grote Prijs van een andere 4*-wedstrijd. De toon is gezet.
Begin dit jaar maakten Qonquest de Rigo en zijn ruiter hun eerste grote indruk in Wellington.
© Sportfot
Terug in Europa in het voorjaar, schittert Qonquest met een dubbele nulronde in Fontainebleau, goed voor de vijfde plaats in de Grote Prijs van de CSI 5* tijdens het Printemps des Sports Équestres. In La Baule, veertien dagen later, draagt hij met twee foutloze omlopen in de Nations Cup bij aan de overwinning van Ierland en vervolgt daarna met de Longines League of Nations-etappe in Rotterdam (5+8). Al snel voelt “Rex” zich helemaal in zijn element, zowel in de ring als onderweg. “In de vrachtwagen heeft Qonquest een soort extra grote box en reist hij in volledige vrijheid”, vertelt Lovisa. “Na La Baule ben ik onderweg gestopt om te tanken. Toen ik daarna weer in de vrachtwagen stapte, zag ik op de camera dat hij achterin lag! Ik vroeg me af of hij ziek was, of dat er iets mis was… maar hij lag gewoon een dutje te doen! (lacht) Hij is echt heel relaxed.”
Net zo op zijn gemak in de piste als tijdens het reizen: de zoon van Fantomas de Muze voelt zich overal thuis, zelfs in de vrachtwagen!
© Mélina Massias
Gezien deze resultaten én zijn opmerkelijke kalmte, waagt bondscoach Michael Blake een gewaagde maar logische keuze voor het Europees kampioenschap in A Coruña en stuurt hij deze negenjarige met zijn buitengewone kwaliteiten het diepe in. Met drie rondes met vier strafpunten zit er geen medaille in, maar de ervaring is van onschatbare waarde. “Het jaar is extreem goed begonnen met Qonquest”, blikt Bertram terug. “Maar vlak voor het EK had ik een paar moeilijkheden met hem, vooral in onze verbinding. Het kampioenschap zelf was niet slecht, maar ik was niet volledig tevreden. De twee concoursen daarna gaven me ook niet het beste gevoel, en vervolgens hebben we de klik weer teruggevonden. In die periode heb ik mijn manier van werken op het vlak met hem veranderd, om hem aan te moedigen meer in de goede richting te gaan. Ik heb ook van bit gewisseld, maar dat doe ik eigenlijk vaak, met de meeste van mijn paarden, dus ik weet niet of je dat als verklaring kunt zien (lacht).”
In A Coruña vond de BWP-ruin nog niet de sleutel tot de foutloze ronde voor zijn eerste grote kampioenschap, maar hij bewees wél dat hij het niveau aankan.
© Sportfot
Calgary, Wenen, Barcelona, Lyon: Qonquest drukt zijn stempel op al deze evenementen. In de Nations Cup van het officiële concours in Canada springt hij eerst een nulronde en vervolgens een parcours met vier punten. In Wenen wordt hij derde in de etappe van de Longines Global Champions Tour na twee vlekkeloze omlopen. Daarna hoort hij bij de twee enige combinaties die dubbel nul blijven in de finale van de Longines League of Nations in Spanje en eindigt hij vierde in de eerste van de twee Franse Longines Wereldbekerwedstrijden in het springen. In Verona blijft hij dit keer niet foutloos, maar deze jeugdzondes verbleken bij zijn indrukwekkende seizoen. “Een paard als Qonquest opleiden en hem vervolgens het hoogste niveau zien bereiken met een ruiter als Bertram Allen, dat is voor ons het allermooiste”, geniet Julie Vandamme. “Daarvoor werken we elke dag. Het is de beste reclame die ons werk kan krijgen!”
Tom Verduyn sluit zich daarbij aan: “Qonquest is pas negen. Dat is jong voor alles wat hij dit jaar al heeft gedaan, maar hij heeft alles met succes doorstaan. Zijn slechtste resultaat zal een parcours met acht strafpunten zijn geweest! Bertram heeft fantastisch werk geleverd. Voor mij is het geen verrassing dat Qonquest op dit niveau loopt: ik heb altijd in hem geloofd. Ik heb er alles aan gedaan om hem de beste kansen te geven. Ik heb hem nooit onder druk gezet om per se een bepaald resultaat te halen of om te scoren op een kampioenschap voor jonge paarden. Ik heb hem tijd gegeven en hem de middelen aangereikt om zijn lichaam op de juiste manier te gebruiken. Zijn mentaliteit is alleen maar beter geworden, terwijl hij in het begin best delicaat was.”
Na zes jaar samen blijft Tom Verduyn de grootste fan van Qonquest de Rigo.
© Sportfot
Een potentieel zonder grenzen
Dat Bertram Allen verrast is door de snelheid van de ontwikkeling van zijn crack, betekent niet dat hij verbaasd is over het feit dát hij is doorgebroken. “Qonquest heeft enorm veel kwaliteiten”, benadrukt hij. “Hij heeft alle vermogen van de wereld, veel bloed en hij is heel intelligent. Ook nieuwe omgevingen, zoals Lyon indoor, lijken hem niet te deren. Weinig dingen brengen hem echt uit zijn evenwicht, denk ik. Na twee weken bij ons op stal wist ik al dat hij iets bijzonders had. Daarna sprong hij op een ongelooflijke manier in een nationale 1,45 m-Grand Prix in Wellington, ‘s avonds, in een heel drukke en elektrische sfeer. Op dat moment wist ik zeker dat hij écht speciaal was. Als ruiter hoef je niet nerveus te zijn op zijn rug. Als hij ontspannen is en een goede verbinding met zijn ruiter heeft, kan hij alles. Dat geeft enorm veel vertrouwen. Bovendien is hij, ondanks zijn gevoeligheid en soms wat terughoudende aard, een echte lieverd.”
Waar hij ook komt, Qonquest de Rigo voelt zich altijd een beetje thuis.
© Mélina Massias
Voor Lovisa Munter voelt de zorg voor Qonquest de Rigo als een soort sprookje. “Elke keer dat een paard verkocht wordt, wordt het iets moeilijker om je aan een nieuw paard te hechten. Maar met Qonquest ging dat heel makkelijk. Ik vond hem vanaf het begin al geweldig”, geeft ze toe. “Een paard als hij hebben, is een zegen. Pacino Amiro is de liefde van mijn leven, maar elke keer dat hij de ring in gaat, ben ik op de rand van een hartaanval. Hij heeft zijn eigen, heel bijzondere manier van springen. Bij Qonquest lijkt het daarentegen alsof hij een ontspannen trainingsrondje loopt. Hij maakt alles zo makkelijk. Ik ben nooit nerveus voor zijn parcours. Hij is totaal ontspannen en wanneer hij de ring uitkomt, heeft hij maar één ding in zijn hoofd: zijn snoepjes opeisen! Het is een genie. Bertram en hij zitten in hun eigen wereld. Vanaf hun eerste parcours samen kon je zien dat Qonquest alles kon springen.”
Alles kunnen springen: dat zal de komende jaren ongetwijfeld goed van pas komen. In 2026 zijn alle ogen gericht op de wereldkampioenschappen in Aken. Zou dat niet het ideale toneel zijn voor een officiële bevestiging van het talent van Qonquest de Rigo? Zijn ruiter, zijn groom, zijn fokker en zijn opleider dromen er ongetwijfeld van hem daar één of zelfs meerdere medailles te zien veroveren, in deze tempel van de paardensport. “Qonquest maakt onze dromen waar. Niet aan de toekomst denken met hem is onmogelijk, zeker met wat er volgend jaar op ons afkomt. Ik geloof dat hij geen enkel plafond heeft. Voor mij is hij nu al een van de beste paarden ter wereld, terwijl hij pas negen is en nog weinig ervaring heeft. Hem in Aken zien springen zou de ultieme droom zijn. Hij is een echt kampioenschapspaard: hij heeft geen zwakke punten. Snelheid is misschien niet zijn grootste troef, maar hij kan foutloos rondes opstapelen”, zegt Lovisa Munter.
Voor zijn groom, Lovisa Munter, is Qonquest de Rigo op zijn negen jaar al één van de beste paarden ter wereld.
© Mélina Massias
Ook bij Bertram Allen zijn de ambities helder en volledig omarmd. “Je komt niet vaak een paard als hij tegen”, stelt de Ier. “We verkopen elk jaar veel paarden, maar we gaan er alles aan doen om Qonquest te houden. Met hem kun je dromen van wereldkampioenschappen en zelfs van de Olympische Spelen. Ik hoop dat hij fysiek en mentaal in topvorm blijft en dat we de kans krijgen om naar Aken te gaan.”
In afwachting dat deze wensen werkelijkheid worden, geniet Ulrik Goossens van elk moment van Qonquests buitengewone avontuur en hoopt hij een tweede crack van hetzelfde kaliber te fokken. Misschien zal dat Umano de Rigo zijn, een Bamako de Muze-zoon uit dezelfde moeder, of een van de nakomelingen van Nouryta de Rigo, eveneens een dochter van Daymika, maar dan van Diamant de Semilly.“Ik verwacht volgend jaar een broer of zus van Qonquest”, besluit Ulrik Goossens. “Qonquest is het beste paard dat ik tot nu toe heb gefokt. Hem op het hoogste niveau zien lopen met Bertram Allen geeft me een enorm gevoel van voldoening.” Er is alle reden om te hopen dat dit gevoel nog vele jaren zal voortduren.
