nieuwsbrief
De Nekkerhal ontplofte dinsdagnamiddag toen Gilles Thomas de Longines FEI Jumping World Cup, presented by BMW, op zijn naam schreef. Het Belgische publiek ging volledig uit zijn dak bij een thuisoverwinning die tot stand kwam na een barrage vol spanning, twijfel, risico en emotie. Voor Thomas zelf werd het een ware rollercoaster, met eerst ontgoocheling over een fout en pas daarna het besef dat hij alsnog had gewonnen.
Tijdens de parcoursverkenning leek het parcours op het eerste gezicht best doenbaar, maar eenmaal in de ring bleek hoe verraderlijk het was. Slechts vijf ruiters wisten zich te plaatsen voor de barrage en geen enkele combinatie slaagde erin die foutloos af te leggen. Toch bleef de ontknoping tot de allerlaatste ruiter bijzonder spannend.
Parcoursbouwer Bart Vonck lichtte zijn aanpak toe.
“Ik hoopte op ongeveer acht foutloze omlopen, dat was een beetje het doel,” vertelde hij. “Maar het blijft altijd zoeken naar het juiste evenwicht: niet te zwaar, maar zeker ook niet te licht. Vandaag zagen we vooral heel kleine fouten, en dat maakt het net interessant.”
De barrage bracht spektakel, maar ook frustratie. Gilles Thomas zette met Qalista DN, een negenjarige BWP-merrie van Emerald van ’t Ruytershof uit een Landetto-moeder, alles op alles. Hij noteerde vier strafpunten, maar zette wel de snelste tijd neer. Zelf was hij na zijn rit allerminst overtuigd.
“Eigenlijk was ik eerst heel teleurgesteld,” gaf hij eerlijk toe. “Mijn paard is zó snel, en misschien heb ik net iets te veel risico genomen in de dubbelsprong.”
Daarna volgde het lange wachten, met Daniel Deusser nog als laatste kanshebber.
“Ik was eerlijk gezegd erg bang voor Daniel,” zei Thomas. “Hij is zo’n winnaar. Hij moest als laatste starten en kon eigenlijk gewoon voor een foutloze ronde gaan. Ik keek zelfs niet echt naar het scherm in de paddock, want normaal gezien maakt hij het altijd af.”
Toen het verdict viel, sloeg de ontgoocheling plots om in ongeloof.
“Ik dacht: daar gaan we weer, tweede plaats, net zoals vorig jaar. En ineens stonden er plots twintig mensen rond mij die me feliciteerden. Dat moment was echt een mix van emoties.”
De reactie van het publiek maakte het helemaal af.
“De hele week was het publiek al ongelooflijk,” ging hij verder. “Het voelt echt alsof mijn supporters me naar een hoger niveau tillen. Misschien is dat ook waarom ik in de barrage net dat tikkeltje extra risico nam. Met Qalista wist ik dat ik een grote kans had. Ik kwam hier niet voor de tweede plaats. Als je toch vijfde kan worden, dan kan je evengoed alles geven voor de winst.”
Achter Thomas eindigde Marcus Westergren knap tweede met Airco de L’Esprit Z. Ook hij liep tegen vier strafpunten aan in de barrage.
“Mijn plan is eigenlijk altijd hetzelfde: winnen als het kan,” lachte hij. “In de dubbelsprong moest ik iets te veel gas terugnemen, dat was technisch niet ideaal. Maar wat een sfeer hier. Het publiek steunde niet alleen de Belgen, maar echt iedereen. Dat was ongelooflijk om mee te maken.”
De derde plaats was voor Patrick Stühlmeyer met Baloutaire PS, voor wie dit zijn eerste vijfsterren-Wereldbeker was met dit paard.
“Ik ben enorm trots,” vertelde hij. “Dit was mijn eerste 5* met hem. Het parcours was moeilijk, maar eerlijk. De tijd was kort, maar haalbaar. Voor mij was dit gewoon een heel goede dag.”
Ook sportdirecteur Peter Bollen genoot zichtbaar.
“Ik kan maar één ding zeggen: ik ben heel gelukkig,” klonk het. “Bijna elke avond uitverkochte tribunes, en vandaag ging het publiek echt volledig los. We verwachten zelfs het bezoekersrecord van vorig jaar met zo’n tien procent te breken. Dit was een perfecte avond.”
Voor Gilles Thomas betekende de overwinning de bekroning van een uitzonderlijk jaar.
“Na alles wat dit seizoen al gebracht heeft, is het fantastisch om zo af te sluiten,” besloot hij. “Ik zei ooit lachend dat ik zou stoppen met rijden als ik de Wereldbeker in Mechelen zou winnen, maar geen zorgen, ik ga gewoon door. Volgend jaar wacht het WK in Aken. Dat is een groot doel.”
