Tussen 1992 (Barcelona) en vandaag nam ze deel aan alle Spelen, met uitzondering van Atlanta in 1996. In de eventing heeft ze voor Tokio voor België een individuele quotaplaats verzilverd. Indien Karin Donckers wordt geselecteerd, zou dat voor haar een zevende olympische deelname betekenen. Dat is net zoveel als Jean-Michel Saive en Frans Lafortune die dit Belgische record in handen hebben. Een terugblik op een Olympische carrière.
Karin Donckers: “De plaats die ik behaald heb is een plaats voor België. De federatie heeft afgesproken dat de ruiter die de plaats heeft behaald, voorkeur krijgt om geselecteerd te worden. Onder voorbehoud natuurlijk van vormbehoud van de ruiter en van het paard.”
Barcelona 1992
Tijdens de Spelen in Barcelona overtroffen Karin en de 14-jarige Britt zichzelf en ze behaalden een individuele 8e plaats in het internationale deelnemersveld. Het Belgische team behaalde een 4e plek in het landenklassement. In dit jaar werd Britt uitgekozen tot paard van het jaar en Karin werd genomineerd als Sportvrouw van het jaar.
“Ik was 21 toen ik deelnam aan mijn eerste Spelen in Barcelona in 1992. Daar ga je naartoe zonder dat je echt beseft wat er je te wachten staat, je bent jong, je denkt er niet teveel over na, je gaat en doet gewoon. Tegelijkertijd toch ook wel overweldigend en onbekend. Ja die eerste keer, blijft toch wel de meest speciale. Ook omdat we toen met het team net een medaille hadden gemist. Ik herinner mij dat het Australische paard kantje boord was bevonden door de keuring. Dat was best wel spannend, de jury twijfelde, opnieuw een keuring en uiteindelijk werd het paard toch goedgekeurd. Indien dat niet het geval was geweest dan waren wij sowieso derde geëindigd. Individueel heb ik in Barcelona ook heel mooi gepresteerd.”
Atlanta 1996
“Voor Atlanta waren we helemaal op schema om deel te nemen, we hadden toen een plaats met het team. De dierenarts heeft er toen omwille van veiligheidsredenen anders over beslist. Na testen door de universiteit van Luik, werd vastgesteld dat 3 paarden niet geschikt waren door de hitte.”
Sydney 2000
2000 werd een pechjaar voor de amazone. In de aanloop naar de Spelen in Sydney brak er in februari een brand uit in haar stallen. De paarden werden uit het brandende gebouw gered maar een 5-tal paarden brak in paniek uit de wei en kwam op de naastliggende snelweg om het leven. Een van deze paarden, Better Times, had eerder al voldaan aan de selectienormen voor deelname aan de Olympische Spelen. De federatie heeft toen geholpen en een paard ter beschikking gesteld en Karin Donckers kwalificeerde zich.
“2000 was echt een rampjaar voor mij. Ik heb in Sydney gereden op Gormley, daar wachtte ons nog meer tegenslag.
Tijdens de allerlaatste steeplechase die tijdens een eventingwedstrijd gereden werd, liet Gormley een been hangen, zakte door zijn knieën en zijn we onvermijdelijk ten val gekomen. Ik heb toen een compressiefractuur opgelopen van mijn T7. Tijdens mijn toch wel lange revalidatie, heb ik mij vaak de vraag gesteld of ik zou verder doen op topsportniveau. De stallen afgebrand, mijn 5 goede paarden die er niet meer waren … Dat was best wel een moeilijke periode. 2000 was echt wel een jaar om zo snel mogelijk te vergeten.”
Athene 2004
“Ik herinner me vooral de wind, er was heel veel wind in Athene. Gormley vond dat hoegenaamd niet prettig. Maar we hebben wel een goede wedstrijd gereden. Met het team waren wij 7e en individueel eindigde ik op de 16e plaats.”
Peking 2008
Tijdens haar 4e Spelen in Peking in 2008 werd Karin Donckers 9e met Gazelle de la Brasserie.
“Peking zijn de warmste Spelen geweest, een nieuwe ervaring voor mij, best wel extreem. Er is toen ook veel te doen geweest rond vervuiling, herinner ik mij. De paardensport vond toen plaats in Hong Kong, op 3.000 km van Peking. Voor mij voelden de Spelen meer aan als een internationale wedstrijd. Het hele Olympische gebeuren - het Olympisch dorp, de topatleten uit andere disciplines - ging aan je voorbij. En net dat vind ik zo bijzonder aan de Olympische Spelen. Ik heb in Peking wel een mooie wedstrijd gereden, ik denk de beste dressuurproef van mijn leven.
Vanwege de warmte mochten de paarden enkel tussen 4u30 ’s ochtends tot een uur of 10 uit de stallen gehaald worden. Daarna moesten ze op stal blijven tot zo rond 17u00. Ik herinner me dat ik om 23u30, ik was de laatste, mijn proef moest rijden. Zo laat in competitie gaan, dat zijn paarden niet gewoon, maar ik was goed voorbereid. Ik herinner mij dat de vuilnismannen rond dat uur begonnen met hun werk en dat maakte op het het grind een irritant lawaai, in bepaalde pistes gingen de lichten al uit, de schoonmaakploeg begon ook al met schoonmaken .... Ik voelde dat Gazelle eerst niet erg op haar gemak was en minder geconcentreerd aan het rijden was. Ik ben toen tegen haar beginnen praten “niet nu, komaan, focussen ... “ en uiteindelijk heb ik mijn beste competitie ooit gereden. Een ongelooflijke ervaring. Toen we na de competitie afgroetten voelde ik dat Gazelle genoot van het publiek en van het applaus. ”
Londen 2012
Tijdens de Wereldruiterspelen in 2010 in Kentucky (VS) behaalde Karin Donckers haar beste klassering van haar carrière, een 4e plek met Gazelle de la Brasserie, meteen ook goed voor een deelname aan haar 5e Spelen. In Londen eindigde ze op de 15e plaats.
“Voor Londen had mijn beste paard een blessure gehad, en was toen net op tijd weer fit om de kwalificatie te halen. Gazelle was toen al 18 jaar, wat best al oud is voor een paard. Ik had ook 2 andere paarden toen, maar die waren te jong. Best wel spannende tijden. Het was ook een moeilijk parcours in Londen, met veel bochten. Het was niet het meest geschikte parcours voor Gazelle, haar leeftijd heeft ook meegespeeld. Maar ze heeft toen goed gereden, alleen had ik het gevoel dat er mee in zat.”
Rio 2016
“Rio waren de Spelen van de grootste teleurstellingen. Ik had een goede dressuur gereden met Fletcha, mijn nieuwe paard die op de wereldkampioenschappen individueel al een 5e plaats had behaald. We hadden grote verwachtingen van Fletcha, hij was jong, gezond, echt een superatleet. Een betere atleet dan Gazelle. Ik ben toen misschien iets te fanatiek gestart, heb te weinig geluisterd naar mijn paard en ben gevallen. Ik ben er lang niet goed van geweest. Daar heb ik wel geleerd dat niet ieder paard op dezelfde manier reageert en dat vooral Fletcha met zijn grote atletische kwaliteiten fijner moet bereden worden dan bijvoorbeeld Gazelle of Gormley. Je kan het vergelijken met een Formule-1 wagen, waar je alle manoeuvres moet doseren. Met Fletcha heb ik wel mijn rijgedrag aangepast, ik rij nu veel fijner.”
Tokio 2020
Als ze geselecteerd wordt, zal Karin Donckers in Tokio ook met Fletcha rijden. Tot aan de Spelen staan er nog 3 internationale wedstrijden op het programma. Daarna moeten de paarden in quarantaine vooraleer ze naar de Japanse hoofdstad mogen vertrekken.
“Ik heb er een goed gevoel bij. Ik heb nu 30 jaar topsport ervaring, ook Fletcha ken ik beter en beter. Tokio is natuurlijk geen gewone bestemming. Het is afwachten hoe de paarden de lange vliegtuigreis zullen verteren en hoe ze op het klimaat zullen reageren. De paarden gaan in mei op inspanningstest in Luik. Voor mij is Tokio toch wel een doel, ik heb er alles voor gedaan en blijf er alles voor doen om geselecteerd te worden en daar zo goed mogelijk te presteren. Ik hoop met Fletcha een top-10 of top-8 plaats te rijden. Dat moet mogelijk zijn.”
